IFT-1R a łączna roczna kwota wypłat ponad 2 miliony zł.

Jeżeli łączna kwota dokonanych temu samemu podatnikowi wypłat (świadczeń) lub postawionych do jego dyspozycji pieniędzy lub wartości pieniężnych łącznie ze wszystkich z tytułów przekracza w roku podatkowym kwotę 2 000 000 zł), płatnik jest obowiązany pobierać zryczałtowany podatek dochodowy, stosując stawki podatku określone w polskich przepisach od nadwyżki ponad kwotę 2 000 000 zł. (2 miliony zł.), z pominięciem stawki podatku, zwolnienia lub warunków niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Reguła powyższa dotyczy wyłącznie wypłat realizowanych (postawionych do dyspozycji lub należnych) w 2022 r. i latach późniejszych oraz wyłącznie z następujących tytułów:

1) z działalności określonej w art. 13 pkt 2 i 6-9 oraz z odsetek innych niż wymienione w art. 30a ust. 1, z praw autorskich lub z praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego, w tym także środka transportu, oraz za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) - pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu;

2) z odsetek od pożyczek, z wyjątkiem gdy udzielanie pożyczek jest przedmiotem działalności gospodarczej;

3) z odsetek i dyskonta od papierów wartościowych, z wyjątkiem odsetek stanowiących dochód z wykupu przez emitenta obligacji, o którym mowa w pkt 2a;

4) od dochodu z wykupu przez emitenta obligacji, od których są należne świadczenia okresowe;

5) z odsetek lub innych przychodów od środków pieniężnych zgromadzonych na rachunku podatnika lub w innych formach oszczędzania, przechowywania lub inwestowania, prowadzonych przez podmiot uprawniony na podstawie odrębnych przepisów, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 5;

6) z dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych;

7) ze świadczeń otrzymanych z dochodów funduszu kapitałowego, jeżeli statut przewiduje wypłaty z tych dochodów jego uczestnikom bez umarzania, odkupywania, wykupywania albo unicestwiania w inny sposób tytułów uczestnictwa w takim funduszu;

8) od dochodu z tytułu umów ubezpieczenia, o którym mowa w art. 24 ust. 15a ustawy o podatku PIT.

W takiej sytuacji płatnik w IFT wypełni dwie rubryki (dwa wiersze) – do kwoty 2 mln zł – zgodnie z przepisami międzynarodowymi oraz od kwoty nadwyżki ponad 2 mln zł – zgodnie z przepisami polskimi.

Od powyższej reguły istnieją odstępstwa.

Po pierwsze, stawka z umowy międzynarodowej (niższa) może być zastosowana, jeżeli płatnik złożył oświadczenie – najpóźniej w dniu wypłaty kwot (przekroczenia 2 mln. zł), że:

1. posiada dokumenty wymagane przez przepisy prawa podatkowego dla zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania;
2. po przeprowadzeniu weryfikacji nie posiada wiedzy uzasadniającej przypuszczenie, że istnieją okoliczności wykluczające możliwość zastosowania stawki podatku, zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Płatnik przyjmuje w takiej sytuacji pełną odpowiedzialność za to, że podatnik miał prawo stosować stawkę obniżoną. Oświadczenie trzeba przekazywać od razu do urzędu skarbowego – a zatem nie tylko do wewnętrznej dokumentacji płatnika. Składa je kierownik jednostki podając w nim pełnioną przez siebie funkcję. Nie jest dopuszczalne złożenie oświadczenia przez pełnomocnika.

Po drugie, płatnik ma prawo wystąpić o opinię zabezpieczającą i uzyskać tym samym potwierdzenie urzędowe, że w stosunku do danego podatnika ma możliwość stosować stawkę z umowy międzynarodowej (koszt opłaty skarbowej od tak wydanej opinii to 2.000 zł).

Deklarację  IFT-1/IFT-1R wystawisz i wyślesz w programie e-pity Płatnika.